Ucapan Kho Hai Meng, Naib Pengerusi Dong Zong (Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus Sekolah Cina Malaysia) di Konvensyen Rakyat Perak anjuran Pakatan Rakyat Negeri Perak Tarikh : 1 Mei 2012 (Selasa) Masa : 10 am Tempat : Dewan Bulan Sabit Merah, Ipoh. (Bersebelahan Stadium Perak) 1. Persekutuan Persatuan-Persatuan Lembaga Pengurus Sekolah Cina Malaysia, atau nama singkatannya Dong Zong, ialah satu pertubuhan masyarakat yang ditubuhkan pada tahun 1954 untuk mempertahankan dan membangunkan pendidikan Cina. Pendidikan Cina merupakan salah satu jenis pendidikan bahasa ibunda. Dong Zong merupakan satu pertubuhan lembaga pengurus sekolah Cina di peringkat nasional dan keanggotaannya dibentuk oleh lembaga pengurus sekolah Cina di peringkat sekolah, negeri dan negara. Setiap sekolah jenis kebangsaan Cina (SJKC), sekolah menengah persendirian Cina (SMPC) dan Sekolah Conforming (Sekolah Menengah Jenis Kebangsaan, SMJK) mempunyai lembaga pengurus atau pengelola sekolah masing-masing. Lembaga-lembaga pengurus sekolah ini 1
merupakan ahli kepada persatuan lembaga pengurus sekolah Cina setiap negeri. Kesemua persatuan lembaga pengurus sekolah Cina dari 13 negeri seluruh negara termasuk wilayah persekutuan merupakan ahli-ahli Dong Zong. 2. Dong Zong mewakili lembaga-lembaga pengurus sekolah Cina untuk berurusan dengan pihak kerajaan berkenaan hal-hal sekolah Cina. Selain itu, Dong Zong juga berperanan untuk memperkuatkan hubungan baik dan perpaduan rakyat negara kita. Contohya, Dong Zong terus berbincang dan menjalin kerjasama dengan pertubuhan-pertubuhan pendidikan sekolah Tamil dan sekolah Islam seperti Tamil Foundation dan MUSLEH untuk membangunkan pendidikan negara kita. 3. Dong Zong berpegang kepada prinsip merentasi parti-parti politik tetapi merentasi aspek politik. Ini kerana kami berpendapat pendidikan dipengaruhi oleh perkembangan politik dan kami berusaha menyatupadukan pelbagai pihak termasuk pertubuhan-pertubuhan masyarakat dan parti-parti politik yang menyokong perjuangan pendidikan bahasa ibunda. 2
4. Dong Zong ingin menegaskan bahawa negara kita merupakan sebuah negara yang berbilang bangsa, budaya, bahasa, aliran pendidikan sekolah dan agama. Kewujudan dan pembangunan pelbagai aliran sekolah merupakan satu aset dan kelebihan negara kita, malahan sekolah-sekolah tersebut memperkayakan ciri-ciri kepelbagaian negara kita. Rakyat negara kita seharusnya menghargai dan membangunkan ciri-ciri kepelbagaian negara kita untuk kemajuan dan masa hadapan negara dan rakyat. 5. Dong Zong berpendapat, layanan yang adil kepada rakyat negara kita tanpa mengira bangsa, usaha menggalak rakyat berinteraksi dan pembangunan semua aliran sekolah merupakan asas yang penting untuk mencapai perpaduan rakyat serta keharmonian, kemakmuran dan kemajuan negara. Sebaliknya, dasar asimilasi dan tindakan menindas sesuatu bahasa, budaya dan aliran pendidikan sekolah sehingga mengubah negara kita dari masyarakat berbilang bangsa kepada satu bangsa, serta menukar pelbagai aliran sekolah kepada satu aliran sekolah, tentunnya akan menghancurkan 3
perpaduan rakyat dan mendatangkan malapetaka kepada negara dan rakyat kita. 6. Walaupun Akta Pendidikan 1996 menyatakan bahasa pengantar utama bagi sekolah jenis kebangsaan Cina dan Tamil masing-masing ialah bahasa Cina dan bahasa Tamil, akan tetapi akta tersebut juga memperuntukkan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama bagi semua institusi pendidikan di negara kita. Selama ini, kementerian pelajaran mengambil pelbagai langkah yang cuba mengubah bahasa pengantar sekolah jenis kebangsaan Cina dan ini mendapat bantahan kuat dan meluas di masyarakat Cina. Dong Zong mahu kerajaan memansuhkan kandungan akta pendidikan dan langkah-langkah pendidikan yang mengancam sekolah Cina dan Sekolah Tamil. 7. Sekolah Cina dan sekolah Tamil merupakan sebahagian daripada sistem pendidikan negara kita. Walaupun begitu, sekolah-sekolah Cina dan Tamil tidak mendapat layanan yang adil dan mereka telah dipinggirkan selama berpuluh-puluh tahun, terutamanya dalam aspek perguruan, peruntukan pembangunan dan pembinaan sekolah. Kejadian 4
ini disebabkan oleh perlaksaan akta dan dasar pendidikan yang bermatlamat untuk mengadakan sistem satu aliran sekolah. Antara masalah utama yang dihadapi oleh sekolah Cina dan sekolah Tamil termasuklah: a) Masalah kekurangan guru di Sekolah Jenis Kebangsaan Cina telah berlarutan lebih daripada 40 tahun dan masih tidak diselesaikan hingga sekarang. Selain itu, guru-guru yang tidak berkelayakan Bahasa Cina dihantar ke Sekolah Jenis Kebangsaan Cina untuk menjadi guru besar dan guru penolong kanan pentabiran serta menjadi guru beberapa mata pelajaran. Tindakan kementerian pendidikan yang cuba mengubah bahasa pengantar utama SJKC boleh menyebabkan SJKC kehilangan ciri-ciri sekolah Cina, iaitu tidak mengguna bahasa Cina sebagai bahasa pengantar dalam pengajaran, pembelajaran, peperiksaan dan pentadbiran sekolah pada suatu hari nanti. Oleh itu, masyarakat Cina berasa amat tidak puas hati dan membantah kuat tindakan tersebut. b) Walaupun Akta pendidikan 1996 menetapkan kerajaan menanggung kesemua perbelanjaan pentadbiran dan 5
pembangunan sekolah jenis kebangsaan Cina dan Tamil, tetapi pada hakikatnya sekolah-sekolah ini tidak mendapat layanan yang adil. Contohnya, lembaga pengelola dan persatuan ibu bapa dan guru SJKC masih terpaksa menanggung sebahagian perbelanjaan gaji guru sementara dan bayaran bil air dan elektrik sekolah yang sepatutnya ditanggung oleh kerajaan. Selain itu, pihak kementerian pelajaran melaksanakan klasifikasi sekolah bantuan penuh dan sekolah bantuan modal yang tidak termaktud dalam Akta Pendidikan 1996 dengan tujuan menghadkan peruntukan pembangunan SJKC dan SJKT. Dalam setiap Rancangan Malaysia dan belanjawan tahunan negara, SJKC dan SJKT selama ini hanya mendapat sedikit peruntukan pembangunan sahaja, layanan ini amat tidak adil dan tidak munasabah. Contohnya, dalam Rancangan Malaysia ke-7 hingga ke-9, SJKC hanya mendapat peruntukan 2.44% hingg 3.6% sahaja daripada jumlah peruntukan pembangunan sekolah rendah, manakala SJKT cuma mendapat 1.02% hingga 1.34%. (Rujuk Lampiran 1) Ini menyebabkan pihak sekolah terpaksa mengutip derma 6
daripada masyarakat untuk membiayai perbelanjaan pembangunan sekolah dan pembelian kelengkapan. Kerajaan hanya memberi sedikit peruntukan sahaja atau langsung tidak memberi peruntukan. Contohnya, semasa mengumumkan Rancangan Malaysia ke-9 (Tahun 2006-2010), kerajaan mengumumkan sejumlah 4837.3 juta ringgit untuk pembangunan sekolah rendah, tetapi SJKC hanya mendapat 174.34 juta atau 3.6% sahaja dan SJKT mendapat 64.84 juta ringgit atau 1.34%. Selepas rakyat membuat bantahan, kerajaan hanya menambah sedikit peruntukan pembangunan sahaja manakala masalah layanan tidak adil yang dihadapi oleh SJKC dan SJKT masih berlaku dan tidak diatasi. c) Dalam Rancanga Malaysia ke-4 hingga ke-9, iaitu dari tahuan 1981 hingga 2010, bilangan sekolah kebangsaan telah bertambah sebanyak 1299 buah, sebaliknya sekolah jenis kebangsaan Cina pula berkurangan sebanyak 16 buah dan sekolah jenis kebangsaan Tamil berkurangan 56 buah dalam tempoh 20 tahun tersebut. Selama ini, permohonan pembinaan sekolah jenis 7
kebangsaan Cina amat sukar mendapat kelulusan dan selalunya diluluskan pembinaan beberapa buah SJKC menjelang pilihanraya. Contohnya, permohonan membina sebuah SJKC baru di Wangsa Maju sejak tahun 1990 hanya diluluskan menjelang pilihanraya tahun 2008. Sekolah ini hanya mula dibina pada bulan April tahun 2012 dan dijangka siap pada tahun 2014. Proses ini mengambil masa selama 24 tahun untuk membina sebuah SJKC yang baru. Kos pembinaan sekolah itu ialah 15 juta ringgit tetapi kerajaan hanya memberi 6 juta ringgit sahaja. Selain itu, kerajaan tidak memberi tanah untuk pembinaan sekolah itu dan tanah sekolah itu adalah disumbang oleh pemaju. Dong Zong mahu kerajaan menggubal dan melaksanakan mekanisma pembinaan setiap aliran sekolah secara sistematik dan kerajaan mestilah menaggung semua perbelanjaan dan tanah yang diperlukan untuk pembinaan SJKC dan SJKT. 8. Dong Zong menggesa parti-parti politik mengamalkan dasar kepelbagaian kebudayaan dan pemikiran yang terbuka supaya menyokong kesinambungan dan pembangunan 8
semua aliran sekolah. Parti-parti politik hendaklah mengumumkan pendirian mereka untuk memberi layanan yang adil kepada semua aliran sekolah, khasnya dari segi undang-undang, dasar, sistem dan langkah-langkah pendidikan. Pendirian tersebut hendaklah dimasukkan ke dalam agenda politik parti dan manifesto pilihanraya untuk dilaksanakan. 9
Lampiran 1: Peruntukan pembangunan yang diumumkan bagi setiap aliran sekolah rendah di bawah Rancangan Malaysia Ke-6 hingga Ke-10 pada tahun 1991-2015 Rancangan Perkara SK SJKC SJKT Jumlah Malaysia RMK-6 (1991-1995) RMK-7 (1996-2000) RMK-8 (2001-2005) RMK-9 (2006-2010) RMK-10 (2011-2015) Peruntukan (RM) Bil. Murid (1991) Peruntukan (RM) Bil. Murid (1996) Peruntukan (RM) Bil. Murid (2001) Peruntukan (RM) Bil. Murid (2006) Peruntukan (RM) Bil. Murid (2011) 1,133,076,000 (89.72%) 1,845,400 (72.98%) 1,027,167,000 (96.54%) 2,128,227 (75.30%) 4,708,800,000 (96.10%) 2,236,428 (76.04%) 4,598,120,000 (95.06%) 2,298,808 (75.74%) Tidak diumumkan 2,150,139 (75.41%) 102,726,000 (8.14%) 583,218 (23.07%) 25,970,000 (2.44%) 595,451 (21.07%) 133,600,000 (2.73%) 615,688 (20.93%) 174,340,000 (3.60%) 636,124 (20.96%) Tidak diumumkan 598,488 (20.99%) 27,042,000 (2.14%) 99,876 (3.95%) 10,902,000 (1.02%) 102,679 (3.63%) 57,600,000 (1.17%) 89,040 (3.03%) 64,840,000 (1.34%) 100,142 (3.30%) Tidak diumumkan 102,642 (3.60%) 1,262,844,000 2,528,494 1,064,039,000 2,826,357 4,900,000,000 2,914,156 4,837,300,000 3,035,074 Tidak diumumkan 2,851,269 Sumber:Soal-jawab di parlimen, laporan statistik Kementerian Pelajaran, buku Rancangan Malaysia dan laporan akhbar. 10
Lampiran 2: Perubahan bilangan sekolah bagi setiap aliran sekolah rendah dalam Rancangan Malaysia Ke-4 hingga Ke-9 (Tahun 1981-2010) Rancangan Malaysia Sekolah Kebangsaan Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC) Sekolah Jenis Kebangsaan Tamil (SJKT) (Tahun) Bil. Sekolah Bil. Sekolah Bil. Sekolah 1981 4,549 1,307 579 1986 4,809 1,290 553 1991 5,001 1,289 543 1996 5,206 1,285 531 2001 5,466 1,285 526 2006 5,774 1,288 523 2011 5,848 1,291 523 RMK-4 (1981-1985) + 260 17 26 RMK-5 (1986-1990) + 192 01 10 RMK-6 (1991-1995) + 205 04 12 RMK-7 (1996-2000) + 260 0 05 RMK-8 (2001-2005) + 308 + 03 03 RMK-9 (2006-2010) + 74 + 03 0 (hingga Jan 2011) Jumlah (1981-2010) + 1,299 16 56 Sumber: Laporan statistik Kementerian Pelajaran. 11